freud
Zgłoszenia udziału w wydarzeniu na ZOOMie prosimy wysyłać do Sekretariatu PTPP info@ptpp.pl z dopiskiem Sympozjum 5 marca. Udział dla Członków PTPP jest bezpłatny, koszt dla Osób z poza PTPP to 40 zł. (prosimy o przysyłanie zgłoszeń z dołączonym dowodem wpłaty).PROGRAM S Y M P O Z J U M
*Anna Gąsiorowska-Krawczyk
„Czuły Narrator” – o settingu w psychoterapii psychoanalitycznej. Wprowadzenie
*Nadia Kostrzewa
Sny i zabawy. Refleksje na temat psychoanalitycznej ramy
*Joanna Szczepaniak-Gałęcka
„Setting – zewnętrzna reprezentacja kontenera. Praca z Panią G
*Michał Knapiński
Setting psychoanalityczny jako funkcja ojcowska
*Melisa Maras
Psychoanalityczne łono a percepcja ramy gabinetu
ABSTRAKT SESJI
„Czuły Narrator” – o settingu w psychoterapii psychoanalitycznej
Kontakt dwóch osób, jakim jest psychoterapia psychoanalityczna, potrzebuje „bezpiecznego
domu”. Odbywa się w określonej przestrzeni czy w polu analitycznym. Tym co buduje warunki
konieczne dla kontaktu analitycznego jest setting. Autorzy stawiają pytania wokół podstawowych
zagadnień budowania i utrzymywania relacji analitycznej, tego co ją umożliwia i zabezpiecza. Temat
settingu stał się jeszcze bardziej złożony w czasie pandemii Covid 19.
Setting często opisywany jest jako to, co obiektywizuje sytuację analityczną, „coś
ojcowskiego”, rzadziej jako tworzenie czułego receptywnego środowiska, coś co pełni funkcje
macierzyńskie. Tak rozumiany setting staje się „Czułym Narratorem” (Tokarczuk 2020) a
psychoterapeuta czy sesja psychoterapeutyczna bezpiecznym środowiskiem, które poprzez
trwającą w czasie stałość, pozwala rodzić się nowemu. Metaforą przedstawianej perspektywy może
być opowieść Olgi Tokarczuk o zdjęciu matki która tęskni i czeka na swoją niepoczętą jeszcze córkę i
to czekanie „przyprowadza dziecko” na świat.
Autorzy wystąpień, psychoterapeuci, przybliżają różne perspektywy myślenia o settingu
ilustrując je winietami klinicznymi. Nadia Kostrzewa w referacie „Sny i zabawy. Refleksje na temat
psychoanalitycznej ramy” zakłada, że analityczny setting oferuje pacjentowi specyficzną żywą
ramę, w której możliwe staje się wyłanianie wcześniej niereprezentowanych doświadczeń. Referat
„Setting – zewnętrzna reprezentacja kontenera. Praca z Panią G.” Joanny Szczepaniak-Gałęckiej,
odwołujący się do prac W. Biona, jest próbą rozumienia oraz zobrazowania settingu jako
zewnętrznej reprezentacji kontenera, w aktywny sposób oddziałującego na proces. Michał
Knapiński w referacie „Setting psychoanalityczny jako funkcja ojcowska” akcentuje znaczenie
bezpiecznych granic dla analizowania niepokojących obszarów osobowości pacjenta. W referacie
„Psychoanalityczne łono a percepcja ramy gabinetu” Melisa Maras odnosząc się do
międzycielesnej faktury doświadczenia analizuje aspekty ciała jako elementy settingu.